Scheurende oortrommelvliezen ern dergelijke

Weer een weekje verder ofzo. Verblijf op Koh Tao in iets of wat mineur geeindigd door het oplopen van een scheurtje in mijn linkertrommelvlies tijdens mijn voorlaatste duik :S
Weer typisch natuurlijk!

Hoe zoiets komt? Heel erg simpel: door te zondigen tegen de allereerste en 1 van de belangrijkste regels van het duiken. Nooit je oren forceren als je niet kunt klaren maar een stukje terug naar boven zwemmen en het opnieuw proberen. Maar de dees? Van z'n leven niet, gewoon boenk forceren en veel te snel naar beneden gaan (was tijdens de duik, niet tijdens de eerste afdaling om precies te zijn, wil het verhaal gewoon wat inkorten omdat mijn ogen wat moe wijn van slecht te slapen de laatste dagen waardoor ik zo snel mogelijk tracht te typen vooraleer mijn zicht weer wazig wordt. dat was een lange zin he ? :))
Anyway, 'plop" ging het ineens en niet zoals de kabouter. Gevolgd door een zompig squeekend geluid elke keer als ik opnieuw probeerde te klaren en het deed ook pijn. Ik dus het water uit en uitgebleven en bij terugkeer naar de dokter, die een scheurtje in het trommelvlies vaststelde. Gevolg: 3 weken niet meer duiken, sowieso oor uit het water proberen te houden en antibiotica slikken.
Nu, dat viel al bij al wel mee want het was toch de laatste dag dat ik kon duiken. Probleem was alleen dat ik een 3-daagse detoxkuur wilde gaan volgen in Health Oasis Resort op Koh Samui en het niet veel zin heeft antibiotica te slikken als je die er gelijk uit gaat detoxen (om het met een proper woord te zeggen)

Soit, dat waren zorgen voor later. Eerst de boot terug op richting Samui waar ik kennis maakte met een sympathieke Fransman. We wisselden e-mailgegevens uit en ik kreeg dezelfde namiddag nog een mail om 's avonds af te spreken. Hij had een scooter dus ideaal voor mij, achterop richting Chaweng. Iets gaan drinken in een leuke zaak die Rice heet, Westerse prijzen maar lekkere cocktails en daarna gebarbequede tonijn eten in 1 van de talloze resto's. Plezant dus.
Intussen had ik ook al gemaild naar Lisa, de yogalerares van The Absolute Sanctuary en naar Sonja, een Oostenrijkse die ik had leren kennen tijdens de silence retreat, dat ik terug op Samui was om ook met hen af te spreken. Een tropische storm van behoorlijk kaliber gooide die plannen echter in de war. Niet getreurd, een avondje vroeger naar bed met alweer een nieuw boek (Vallei van Hoop, mooi boek, weet schrijver niet vanbuiten maar ook aangaraden door Oprah Winfrey). Volgende morgen vroeg wakker en dacht dan maar een goede strandwandeling te ondernemen om de eetlust nog wat aan te wakkeren maar vooral ook omdat het half 7 was en de keuken pas open ging om 8 :)

Anyway, ik wandel daar op het strand in het godvergeten Ao Bang Po om 7 uur 's ochtends en word gekruist door een jogster die niemand minder dan ... Sonja blijkt te zijn. Mijn leven is gewoon een aaneenschakeling van bizarre gebeurtenissen, ik zweer het! Superlachen dus, een beetje zeveren en we spreken af 's avonds bij Starfish & Coffee in Fisherman's Village (Bophut) waar ik ook met Lisa afgesproken heb.

Romain, de Fransman is intussen verder richting Bangkok gereist dus vanavond is het ladies only.
Nu, das een beetje overdreven. Het komt erop neer dat Lisa en ik samen eten en Sonja met 3 andere vrienden en we daarna allemaal samen nog een glas drinken. Starfish & Coffee blijkt dan ook 1 van de leukste plaatsen ooit gezien. Alles is overzegend roze met kleurige details. Er is zoveel kitsch verzameld dat het gewoon mooi wordt. Als ik even later een klein blond meisje op een plastic paardje voorbij zie springen, denk ik echt te figureren in 'Alice in Wonderland' :)

Anyway, we hebben dus een fantastische avond en ik neem uiteindelijk afscheid van iedereeen want... ik vertrek de volgende morgen richting Bangkok.
Waar ik nu dus zo snel mogelijk aan het typen ben met twee vingers zoals alleen ik het kan. Hoop dat ik er niet te veel fouten heb instaan want mijn ogen kijken intussen al te scheel om het nog eens na te lezen.

De reden waarom ik hier ben... hou ik nog even voor mezelf ;)

You want massage???

Wow, ik zie net dat het alweer een complete workshop geleden is sinds ik de laatste keer geblogd heb. Die workshop zit er dus effectief op sinds gisteren en bleek in the end iets meer een Zweedse oliemassage workshop met een paar Thaise kneepjes te zijn dan omgekeerd maar whatever, ik denk dat o.a. mijne vent er niet minder content mee gaat zijn :) Ik ben dus nu officieel in staat om een full body massage te geven. Heb het gisteren de laatste keer moeten doen en het duurde maar liefst twee uur! Ik was bekaf en had zelf nood aan een massage, waarbij ik dan uiteraard ook de daad bij hert woord gevoegd heb.

Anyway, Koh Phangan heb ik intussen ook weer achter me gelaten nu ik mijn brevetje op zak heb. Ben ook nog even naar de Full Moon gaan zien maar meer om te fotograferen en niet zozeer om te feesten. Wel grappig, heb zo een beetje een before & after reeeks gemaakt. Was ook niet meer echt in vorm te gaan feesten want was de vorige avond al geweest met de massagemadammen en had het daar zodanig bont gemaakt dat ik de volgende dag de ganse dag in bed ben moeten blijven liggen tot 18u. Elke keer als ik nog maar rechtop ging zitten, moest ik naar de wc lopen. Charmant he :) Was niet superlaat maar gewoon te veel rotzooi gemixt denk ik achteraf bekeken :S Flipflops ook weer kwijt geraakt maar heb gelijk ergens een ander paar 'geleend'. Zo gaat dat hier blijkbaar. Hoewel ik het in eender welke andere context en omgeving zeker niet zou aanmoedigen! :)
Anyway, ik moest dus een dagje workshop inhalen maar dat was niet echt een probleem want de meiden waren zelf ook moe genoeg en vanmorgen heb ik dan mijn diplomaatje gekregen.

's Middags gelijk de boot opgestapt terug naar Koh Tao omdat ik toch nog een paar keer wilde gaan duiken (dagen beginnen serieus in te korten nu) en we kwamen zo een beetje in een tropische storm terecht. Boot slingerde alle kanten op, net zoals mijn maag. De ananas die ik net daarvoor had gegeten heeft daar bijgevolg ook niet lang verbleven. Daarbij begon het uiteraard keihard te regenen dus ik in no time doorweekt waarop ik besloot in de VIP ruimte te gaan zitten die zo een beetje onder nul geairconditioned bleek te zijn. Hoe beslis je nu in godsnaam uit twee zulke opties? Ben dan maar blijven zitten en heb mijn Vippasana training proberen boven te halen in de trend van: 'This too shall pass', wat echt niet evident was.
Was door en door koud toen ik op Koh Tao aankwam en dan in de modder met je valies en je andere rugzak en je cameratas en je yogamat (ik weet het, ik ben een ongelooflijk rund soms :S) een taxi fiksen. Echt geweldig soms, dat reizen! ;)
Anyway, ben terug bij Sunshine in zelfde bungalow als voorheen. Een beetje aan het hangen momenteel want het regent nog steeds. Denk me sebiet maar ergens een massage te gaan halen. Kwestie van iets te doen te hebben. En daarna kijken of ik morgen kan gaan duiken.

Er wordt niet meer gebeld...

... deze maand. Sorry guys maar het wordt ff kinkloppen voor mij wat het belgedrag betreft. Kreeg net namelijk een mailtje van het ex-werk dat mij nog steeds uitbetaald, om te zeggen dat mijn rekening voor juni werd overschreden met maar liefst 500 euro!!!

Niet alleen vraag ik me af wat voor een onnozel tarief dat ze daar gebruiken maar ik ben er ook nog eens garantie zeker van dat de helft daarvan te wijten is aan die fucking kut telefoons die ik heb moeten doen naar BCC en Dexia. "Kan u even aan de lijn blijven, mevrouw?" Tuurlijk meneer, ik bel alleen maar met mijn gsm vanuit een eiland in Thailand naar een fucking vaste lijn in Leuven. Neemt u gerust alle tijd!"

Anyway, ff balen dus. Misschien nog een chance dat ze het gelijk van mijn loon afhouden. Op die manier heeft dat geld tenminste nooit op mijn rekening gestaan en doet het minder pijn. Hoop ik... :S

Maar goed, waar waren we gebleven?
De VISA-run. Miljaar, wat was me dat voor iets! Om half 8 's avonds met de taxi naar de pier, nachtboot op. Al bij al nog lachen want dat waren gewoon een hele hoop matrassen langs elkaar op de grond waarop je dan moest slapen. Aan de babbel geraakt met een koppel Engelsen die op huwelijksreis waren (well, that's something else!:)) en met een Californische die intussen op KPG woonde en die ook voor een VISA-run ging. Dat ander koppel niet overigens.
De boot was al bij al dus ok, daarna taxi op voor een uur of 3 (booooooring!) naar de pier om een stempel te halen om 'zogezegd' Thailand te verlaten. En dan met 6 toeristen een songthaw op (zo'n lange kleine motorboot, in dit geval met een minuscuul plastic zeiltje boven waar we amper onder pasten) richting Myanmar (of Birma whatever). Het water was letterlijk en figuurlijk overal! De zee was ongelooflijk wild, regen geselde ons langs alle kanten en onder in de boot lagen er natuurlijk ook al een aantal liters bijeen. We waren zeik- en zeiknat tegen dat we een uur later (!) bij de grens aankwamen. Na overigens nog eens 3 tussenstops voor paspoortcontrole.
Regen stopte iets of wat toen we onze stempel gingen halen en begon gewoon opnieuw toen we terug in de boot richting Thailand stapten. De complete hel dus maar soit, weer een avontuur rijker :)
Btw: als je dit ooit op die manier gaat doen, moet je een nagelnieuw gladgestreken briefje van 10 US dollars bij hebben. Er mag geen ene kreuk in zitten, je mag het niet dubbel plooien of niets want dan wordt het niet aanvaard en moet je van hen een nieuw briefje kopen voor 500 Baht (koers staat op 33 dus eigenlijk zou dat dan 330 baht moeten zijn maar die mannen zijn gewoon pure maffia!)

Ik slaagde er dan ook in bij terugkomst op het mainland een nieuwe trend te lanceren, of hoe je je slaapzak op een fashionable wijze rond je lichaam drapeert als ware het een voluptueuze paarse sarong. Alleen de zak waar het kussen normaal in steekt, hing er een beetje raar bij maar goed dat zou je ook zeggen als je naar de creaties van Galliano of McQueen kijkt.
Ik had dus opnieuw bewezen mezelf uit de slag te kunnen trekken in minder ideale omstandigheden, ware het niet dat ik er deze keer in slaagde om de plastic zak waarin mijn sjaal, slip en gloednieuwe (!) T-shirt van Sunshine Divers inzaten ergens tussen bus en taxi kwijt te spelen :S (btw: het saldo staat nu dus op 1 zonnebril, 1 paar Birkenstocks, 1 supercoole tijgerslip, 1 nog cooler duiktopje, 1 supermultifunctionele sjaal/sarong die me al op menige reizen vergezeld heeft, sniff...)

Ongelooflijk hoe ik dat doe trouwens! Ik koop een blauwe en een zwarte tanktop op de duikschool en nog geen week later, hangt de blauwe vol met geelbruine vlekken die god weet ik waar vandaan komen en er na 3 wasbeurten nog niet uit blijken te gaan en is de zwarte gewoon ribbedebie! :S
Nu whatever, Natalie, de manager van Sunshine Diving komt morgen toevallig naar KPG en brengt me een nieuw mee. Oranje deze keer. Misschien lag het aan de kleuren?

Ik ben dus nog steeds op Koh Phan Gnan waar ik intussen mijn eerste dag van de workshop Thaise oliemassage achter de rug heb en die blijkbaar vrij succesvol was aangezien ik er in geslaagd ben om de lerares zowel in de voormiddagsessie (achterkant benen) als die in de namiddag (voorkant benen) in slaap te doen vallen. Moet zeggen dat ik het echt wel plezant vindt eigenlijk. Heb er net zelf nog eentje laten doen. Kost maar 300 Baht voor een uur! Hoewel ik dergelijke pleziertjes nu toch ook beter kan schrappen gezien die telefoonrekening :S
Anyway, morgen staan de armen en schouders op het programma en kijk er al naar uit. Net zoals terug naar huis gaan overigens. Begin mijne vent serieus te missen. Temeer het vandaag zijn verjaardag is en begin nu ook wel het gevoel te krijgen dat het goed geweest is (zeker ook wat het geld uitgeven betreft want ik heb op niet al te veel gekeken eerlijk gezegd...)

KPG is trouwens ook minder en minder leuk nu de volgende Full Moon (9 juli) in zicht begint te komen. Dat hele eiland loopt hier gewoon vol. En soms lijkt het hoe ordinairder, hoe beter :S Veel meer volk, drukte, lawaai, ... echt een hemelsbreed verschil met twee weken geleden. Niet echt mijn ding dus maar soit, over 4 dagen zijn we hopelijk weer een diploma rijker, niet waar...

Dat gezegd zijnde, kruip ik er nu in want morgen terug schooltje spelen ;)

Sawadeeka my friends

VISA run and stuff

Beetje balen maar aangezien mijn reisplannen dus volledig veranderd zijn, moest ik een VISA run richting Birma doen gezien mijn visum de 5de vervalt. Miserie is dat je, als je zonder visum gekomen bent (dus met de bedoeling om minder dan 30 dagen te blijven) je enkel je visum kan laten verlengen door de grens over te steken. Als je reeds in het bezit bent van een visum, kan je deze wel laten verlengen in het land zelf. Zou dus zoveel makkelijker geweest zijn en had er waarschijnlijk geen dag mee verloren maar we blijven positief. Heb net een nacht doorgebracht op de nachtboot dus dat was weer een nieuw avontuur en hoewel het 6 uur 's morgens is, heb ik hier toch een computer gevonden om mij mee bezig te houden. Bus komt om half 7 en brengt me naar Ranong voor een stempel in mijn waarmee mijn verblijf met twee weken kan worden verlengd. Wat zo een beetje exact gaat uitkomen voor mij aangezien ik van plan was om de 18de of de 21ste terug te komen.

Moest initieel 2 nachten op de boot doorbrengen (nog eens bij terugkomst) omdat er te weinig mensen waren voor de visa-RUN momenteel. Kreeg daarnet echter bericht van het bureau dat er toch een mogelijkheid zou zijn om vanavond terug naar Koh Phan Gnan te geraken maar dan moest ik nog eens 400 Baht bovenop betalen. Typisch Thailand!

Heb intussen mijn tweede graad reiki behaald en gisteren een cursus Thais koken gevolgd. Superfun! Heb vegetarian spring rolls leren maken (spring rolls if you like :)), vervolgens Pad Thai, groene curry met kip en banaan in kokosmelk. Overheerlijk allemaal maar veel te veel aangezien ik alles daarna mocht opeten :)

Anyway, ik heb mijn spullen daar nu ook voor de nacht gelaten: Siam Massage & Cooking School dat tegelijk een hotel is. Ze geven me namelijk een korting van 200 Baht per nacht omdat ik morgen start met de workshop Thaise oliemassage die 30 uren (5 dagen) duurt en 4500 Baht kost (iets minder dan 4500 oude Belgische franken) en bijgevolg een pak goedkoper is dan bij Wat Po in Bangkok. Heb overigens deze soort massage eerst zelf een keer uitgeprobeerd en hij is effectief super. Het blijft een oliemassage maar er zitten stukjes Thaise massage in verwerkt.
Weer iets nieuws om naar uit te kijken dus.

Eerste dag reiki op KPG

Eerste dag reiki achter de rug. Was wel ok, initiatie gekregen voor het geven van reiki op afstand. Hetgeen we meteen in de praktijk heben gezet. Lerares (ben haar naam even kwijt maar het is een Engelse die hier al 10 jaar woont) deed het eerst op mij gedurende 20 minuten. Ik lag op een matras in de ene kamer. Zij zat in de aangrenzende kamer. Daarna ik bij haar. Toen ik reiki op haar deed, voelde ik eerst mijn buik erg warm worden, daarna mijn rechterteen. Toen ik haar als eerste vroeg wat ze had gevoeld, zei ze exact hetzelfde: tintelingen in haar buik en haar rechterteen (die overigens een wondje vertoonde zo bleek). Zeer bijzondere ervaring dus weer. Het blijft iets onverklaarbaars reiki, maar het werkt wel.
Morgen krijg ik de rest. Had normaal gezien gepland om hier ook de cursus voetmassage van 15 uur te volgen maar ben nog een beetje aan het twijfelen. De reden daarvoor is voornamelijk omdat toen ik hier gisteren terug aankwam in het hotel, de prijzen bleken te verdubbelen gedurende Full Moon periodes. Gezien de volgende Full Moon Party op de 9de is, betaal je dus al vanaf de 5de dubbel voor je kamer. Dikke afzetterij met andere woorden. Ben dus aan het bedenken wat ik ga doen. Ofwel overmorgen alvast door naar Koh Samui (moet trouwens dringend mijn visum gaan verlengen), ofwel nog een paar daagjes terug naar Koh Tao om te duiken :) en daarna naar Samui. Heb toch nog tijd genoeg eigenlijk. Alles kost me daar overigens een stuk minder dan hier, zelfs het internet. En het is maar 1,5 uur met de boot naar ginder voor iets van een 8 euro. Heb het overigens al wel weer gehad met de dopeheads en zatlappen die je hier op KPG ziet rondlopen. Is eigenlijk compleet margi dat Full Moon gedoe als je het mij vraagt...

Weet het dus nog niet goed. Ideaal zou zijn als ik workshop voetmassage of acupressuur op Koh Tao kon volgen. Dan combineerde ik gewoon alles :) Is ook echt niks voor mij om op mijn gat langs het zwembad te liggen. Moet gewoon kunnen bezig zijn.
Met andere woorden, ga ik sebiet wat googlen om te zien wat de volgende stap gaat zijn. I'll definitely keep u posted! ;)

I'm an advanced diver now :)

Intussen ben ik alweer terug op Koh Phan Gnan waar ik over een uurtje met mijn cursus reiki tweede graad begin. De afgelopen dagen eheb ik echter mijn advanced open water bijgedan op Koh Tao.
Nadat ik mijn open water had gehaald, bedacht ik immers dat die 5 duiken die ik in total gedan had, echt wel te weinig waren en ik was er ook nog niet aan toe om al met duiken te stoppen. Heb me dan ook maar ingeschreven voor de advanced course die 3 dagen duurde en 5 extra duiken inhield waronder 1 nachtduik, 1 duik tot 30 meter (maximum was tot nu toe 18 meter), een navigatieduik, en twee initiatieduiken mbt de specialisaties waarin ik geinteresseerd was. In mijn geval peak performance buoyancy (controle over je drijfvermogen beter leren beheersen dmv je longgebruik) en onderwaterfotografie (of wat je gedacht, Christoph? :))

Nachtduik was interessant maar nu niet meteen iets wat ik snel opnieuw zou doen omdat er gewoon weinig zichtbaarheid is dus zie er niet meteen het nut van in :)
Diepduik tot 30 meter was wel leuk hoewel je niet echt iets van het verschil merkt. Sam en Ben hoopten dat ik stikstofnarcose ging krijgen. (Gebeurt bij veel duikers vanaf 27 meter en betekent dat je tijdelijk teveel stikstof in je bloed krijgt wat compleet ongevaarlijk is mar ervor zorgt dat duikers op die diepte een beetje 'high' worden en zich ook zo gaan gedragen met grappige toestanden als gevolg blijkbaar) Ik was echter vastbesloten om dit niet te laten gebeuren dus ik werd hoogstens wat 'licht' in mijn hoofd en slaagde er in mijn bodemoefeningen met voldoende gemak te voltooien tot grote teleurstelling van Sam en Ben :)
De navigatieduik vond ik iets minder leuk gewoon omdat het niet makkelijk is om je onder water te orienteren. Ik vond immers dat ik al genoeg dingen had om op te letten: mijn ademhaling, de hoeveelheid lucht in mijn tank, buoyancy, de diepte, de duiktijd, ... In ieder geval slaagde ik er wel in (voor de helft dankzij Sam om eerlijk te zijn) om vlakbij de bot terug omhoog te komen :)
De peak performance buoyancy duik was superleuk met zwemmen door hoepels, loopings maken en een lepel van de bodem proberen om te duwen met je kin terwijl je je verticaal ondersteboven naar beneden laat zakken :) Doordat Sam een extra stukje lood met zich meedroeg en dit vergeten was, crashte hij de eerste keer volledig tegen de bodem met hoepel en al waardoor Ben en ik compleet de slappe lach krijgen. Is bovendien des te grappiger met een mondstuk in! :)
Onderwaterfotografie was uiteraard fantastisch en heb dan ook al een heel pak foto's op CD en op stick staan intussen. Ga misschien een keer proberen om ze op 1 van de computers hier proberen op mijn facebook te zetten hoewel ik totaal geen kaas gegeten heb van PC's (iBook rules!! :) Wat mij er trouwens opnieuw op wijst om nooit meer te reizen zonder laptop. Je kan hem gewoon teveel dingen gebruiken, naast mailen en internet, natuurlijk ook spelletjes en 's avonds filmpje kijken... Heb intussen al veel boeken verslonden (ga ze telkens opnieuw inruilen in tweedehandsshops) maar zou echt nog eens graag terug gewoon een filmpke kijken :)

Anyway, wat het duiken betreft, heb ik dus met die duiken erbij mijn advanced open water license gehaald en heb gisterenmorgen nog eens 2 fundives extra gedaan met Sam om het geheel af te ronden. Kosten me 700 Baht per keer nu ik mijn license bij Sunshine heb gehaald. Ben was intussen nar Samui vertrokken om zijn visum te laten verlengen.
Denk erover om bij Sushine terug te komen om mijn 'divemaster' license te halen binnen dit en een paar jaar mar dan zou ik terug 4 tot 6 weken tijd moeten hebben.

Nu eerst terug werken als ik terug thuis kom en wat dat betreft, ben ik momenteel helemaal het noorden kwijt. Er gaat imers geen week voorbij of ik krijg een nieuwe jon aangeboden en nog niet de stomste dan!
Heb een fantastische mogelijkheid aangeboden gekregen bij een reisorganisatie. Het enige probleem is dat het loon zowat de helft is van hetgeen ik tot nu toe verdiende als ik alles (legale voordelen, auto, gsm, etc) bij elkaar optel. Deze job zou ik eigenlijk liefst van al doen maar ik heb enorm schrik dat ik mezelf financieel de das omdoe. Heb hun een tegenvoorstel gedaan maar konden hier niet op ingaan. :(
Daarnaast heb ik een tweede vacature aangeboden gekregen in de toeristische sector als project manager voor een toeristisch magazine en om de PR te doen voor de toeristische dienst van een land. Vorwaarden en looncondities nog geen idee van. Baas wil me spreken als ik terug in Belgie beb.
Dan werd ik ok nog gecontacteerd voor de functie van brand activation manager voor een niet te groot en dynamisch activation en eventbureau, wat er ook zeer tof uitziet. Looncondities gelijkwaardig an mijn laatste job.
En tot slot is er nog de job als product developer in de personal gift sector waarvoor ik postuleerde voor ik naar Thailand vertrok. Die hadden echter nog een pak volk te zien en gingen mij pas half juli terug contacteren voor de stand van zaken. Looncondities gelijkwaardig an mijn laatste job.

Allemaal interessabte dingen dus en ik ben zo een beetje het norden kwijt aan het geraken wat de keuze betreft dus. Ik wil gewoon niet meer blijven hoppen en echt iets doen waar ik mijn passie in kwijt kan. Met een leuke, dynamische en niet te grote groep mensen. Dynamisch omdat ik van actie en aanpakken houdt maar stress wil ik niet meer hebben. Nooit meer! Daar ben ik hoe langer hoe meer van overtuigd. Het is het gewoon allemaal niet waard!
Dus mannen (en vrouwen) als jullie denken goed advies voor me te hebben wat dit alles betreft, van harte welkom op n_etscape@hotmail.com of via facebook :)

kus