Some for the road...

Vrijdagavond... je zou denken dat een normale mens ergens op café hangt, in een cinemazaal of op een langzaam kouder wordend terras maar neen, er zijn er ook die nog een beetje teveel energie over hebben en van wie de wederhelft net in bed is gekropen wegens een te drukke werkweek, waardoor die overschot van energie op een andere manier moet worden afgelaten...

Ik heb er dan ook 1 van mijn oude krabbelschriftjes bijgehaald en voelde de ongelooflijke urge om een paar citaten op de blog te smijten die ik de afgelopen jaren heb weten verzamelen (kan ook zijn omdat ik intussen een halve fles champagne en een halve fles witte wijn achter de kiezen heb, who knows...)

Ik ga me moeten verontschuldigen als ik hieronder ergens copyrightrechten ga schenden maar ik weet met de beste wil van de wereld niet meer van wie welk citaat afkomstig is. So please, don't ever take it personal maar zie het als een compliment... ;)

Here we go:

It's not what our message does to the reader, but what the reader does with the message, that determines our success (dju, eigenlijk ne goeie om onder mijne blog te zetten :))

Het leven is als een neus: je moet eruit halen wat erin zit

It's not in the stars to hold our destiny but in ourselves

Heb je je wel eens afgevraagd (...) hoe het komt, dat je een stoel waarop net iemand anders gezeten heeft warm vindt, maar nooit je eigen stoel als je even bent opgestaan? (Mulisch)

'Vergeet nooit hoe een glas water smaakt', zei hij me regelmatig. 'En probeer elke dag iets nieuws te leren'.

Gelukkig ben je wanneer wat je denkt, wat je zegt en wat je doet in harmonie is (M. Gandhi)

Fouten bepalen voor een groot deel wie je bent en zijn zelden rampzalig. Durf fouten maken.

We waren de architecten van onze eigen levens (CJ Aycliffe)

Boeken lezen is net als eten: door allebei word je gevoed

Mensen geloven in God omdat ze geconditioneerd zijn in God te geloven (A. Huxley - Brave New World)

De kracht van je leven gebruiken om te proberen de artistieke zonden te herstellen die begaan en nagelaten zijn door de ander die je in je jeugd was - dat is ongetwijfeld allemaal ijdel en zinloos (A. Huxley - Brave New World)

Schrijven is geen bron van inspiratie voor pijn. Het is chemotherapie voor de geest. Het doet je psychologische tumors verschrompelen en verlicht juist je pijn (D. Koontz - De Gave)

Er is altijd wel iets wat totaal geluk in de weg staat omdat het ego nooit honderd procent gelukkig kan zijn. Er is altijd wel iets wat beter kan. Ons denken schijnt niet te kunnen stoppen met oordelen. En misschien zit juist daar de sleutel: zolang we blijven oordelen over onszelf en de anderen, kunnen we geen innerlijke rust vinden (J. Kersschot)

Als je leeft, dan moet je springen en huppelen, met je armen zwaaien, kabaal maken, lachen en praten met de mensen om je heen want leven is precies het tegenovergestelde van dood zijn (P. Coelho)

De vier inzichten

van Miguel Ruiz:

Het 1e inzicht:

Wees onberispelijk in je woorden

Bedenk eens hoe vaak je hebt geroddeld over degene van wie je het meest houdt om steun van anderen voor je standpunt te krijgen. Maar jouw mening is niet meer dan alleen maar jouw zienswijze. Jouw mening komt voort uit jouw overtuigingen, jouw eigen ego, jouw persoonlijke droom. Als we onberispelijk in onze woorden worden, zal onze geest geleidelijk aan worden gereinigd van al het emotionele gif en zullen we anders gaan communiceren in onze relaties

Het 2e inzicht:

Vat niets persoonlijk op

Als je er een gewoonte van maakt, je niets persoonlijk aan te trekken, hoef je geen belang meer te hechten aan wat anderen doen of zeggen. Je zult alleen op jezelf moeten vertrouwen om tot verantwoorde keuzes te komen. Je bent nooit verantwoordelijk voor wat anderen doen, je draagt alleen verantwoordelijkheid voor jezelf. Als je dit begrijpt en dingen niet meer persoonlijk opvat, kun je nauwelijks meer worden geraakt door de willekeurige meningen of daden van anderen.

Het 3e inzicht

Ga niet uit van veronderstellingen

Bijna alle drama en verdriet in je leven is veroorzaakt door uit te gaan van veronderstellingen en het persoonlijk opvatten van woorden en daden. Omdat we iets niet begrijpen, bedenken we iets wat het zou kunnen betekenen. Als de waarheid dan aan het licht komt, blijkt onze veronderstelling nergens op te slaan. Daarom is het altijd beter om vragen te stellen dan om uit te gaan van veronderstellingen

Het 4e inzicht

Doe altijd je best

De eerste drie inzichten zullen alleen dan werken wanneer je je best doet. Verwacht niet dat je altijd in staat zult zijn onberispelijk in je woorden te zijn. Je vaste gewoontes zijn zo ingeslepen in je geest, dat het je niet altijd zal lukken. Maar je kunt 'je beste best' doen om onberispelijk in je woorden te worden. Verwacht evenmin dat je nooit meer iets persoonlijk zult opvatten - maar doe je best ervoor. En verwacht ook niet dat je nooit meer van een veronderstelling zult uitgaan. Je kunt het in ieder geval proberen. Oefening baart kunst

"Indianen...

... zeggen dat het leven is als achteruit lopen: het is gemakkelijk om te zien waar je bent geweest, maar het is niet eenvoudig om te zien waar je naartoe gaat"

1 van uitspraken die me net opviel in het nieuwe boek dat ik aan het lezen ben: "Reiki" van Richard Ellis.

Tja, nu ik terug zeeën van tijd heb, heb ik ook het lezen terug opgevat. Of beter leren in dit geval, want ik heb me alleen nog maar boeken over wellness en coaching aangeschaft. Zowel bij de bieb als in de winkel. Het lijkt wel of hoe meer je je erin verdiept, hoe meer je wil weten. Ideaal onderwerp voor nieuwsgierige Nathalie dus :)

Ik had dan ook wat blogtips gevraagd aan ex-collega LJ die een meesterblogger is en die me zei (I quote): " positionering: een niche vinden die afgebakend is, niet té veel concurrentie heeft en jij veel over weet (bvb: red shoes — en dan freaky compleet en vol details alles tot in het absurde daarover posten en schrijven — extremen slaan aan, de rest loopt mee)"

Nu was ik niet meteen van plan de nieuwe bloggoeroe of iets dergelijks te worden maar het deed me wel veel plezier dat vriendin K me liet weten dat ze de RET-theorie interessant vond en al had toegepast in de praktijk. Misschien heeft deze minidealist dan toch eindelijk een manier gevonden om de wereld een beetje beter te maken op haar eigen manier. Al was het in de eerste plaats maar voor de mensen die ze graag ziet...

Terug naar reiki dus. Ik heb het afgelopen jaar mijn eerste graad gehaald. Weet zelfs niet meer waarom. Aanvankelijk gewoon uit nieuwsgierigheid denk ik. De open scepticus zoals dat heet. 

Om eerlijk te zijn, begon het toen ik zelf een keer reiki heb laten doen bij Le Boudoir in Antwerpen. De dame in kwestie, die me van toeten of blazen kende, wist me te vertellen dat ik een pak woede en onverwerkt verdriet meezeulde, wat op dat moment zeer goed mogelijk was. Nu hoor ik u denken: heeft niet iedereen dat? Wel, best mogelijk, maar het moet lukken dat ik een week eerder bij mijn kinesist was en dat die knal hetzelfde zei. Vond het dus wel een beetje freaky...

Anyway, ik lig daar, laat de reiki gebeuren, voel niks, denk: allez, is het dan nu en val zo'n beetje in slaap. Maar als ik een uur later op sta, heb ik een hoofd dat nog nooit eerder zo leeg is geweest. Een verderlicht gevoel dat een tijdje blijft nazinderen. Mijn nieuwsgierigheid was dus geprikkeld.

Ik volg dus een eerste initiatie reiki en opnieuw hetzelfde, ik voel niet extreem veel etc en enkele maanden passeren. Tot ik op een avond in bed lig met Rob -mijn liefdesinvestering- die klaagt over buikpijn en ik voor de grap zeg dat ik wat reiki op hem zal doen. Ik doe dat dus en na een aantal minuten beginnen mijn handen te tintelen. Nog even later wordt het zelfs een beetje pijnlijk dus ik heb zoiets van: what the f***? en ik verleg mijn handen naar zijn borstkas. Geen pijn meer. Handen terug op de buik. Pijn terug. Strange :S

Ik besluit de handen toch maar te laten liggen en na een tijdje neemt het gevoel terug af. Als ik mijn handen uiteindelijk van zijn buik haal, blijkt ook manlief geen buikpijn meer te hebben.

Ditzelfde herhaalt zich een paar weken later met zijn schouder, warbij de pijn niet volledig verdwijnt maar wel serieus afneemt. (En opnieuw neen, hij is er niet echt bij gebaat om hierover te zeveren tegen mij omdat 'm mij graag ziet :))

Als ik bovendien een aantal weken later op avondcursus massage in Leuven ben en deze aanvang met een paar minuten reiki, voel ik zelfs een lichte weerstand. 

Soit, een pak zeer vreemde gewaarwordingen waardoor mijn interesse alleen nog maar meer gewekt is en ik vastbesloten ben om dit jaar nog mijn tweede graad te halen.

Er wordt zelfs gezegd dat je helende vermogen dan verdubbeld (d of t??), dus can not wait :)

Anyway, om terug bij mijn boek te komen. Ik kwam daar ook nog een interessant stukje tegen over chakra's dat ik wilde delen. Namelijk de ontwikkeling van onze chakra's tijdens onze levensloop.

Er zijn dus 7 chakra's in het menselijk lichaam die van onder naar boven lopen in een verticale lijn :

1e chakra - basis

2e chakra - heilig

3e chakra - solar plexus

4e chakra - hart

5e chakra - keel

6e chakra - 3e oog

7e chakra - kroon

Tussen zijn geboorte en zijn 7de jaar ontwikkelt een mens zijn basischakra. Indien zijn ouders niet aan zijn basisbehoeften voldoen, zal hij het vertrouwen verliezen in zijn vermogen om te overleven.

Vanaf 8 jaar gaat hij naar de volgende ontwikkelingsfase - zijn tweede chakra- en houdt zich bezig met seksualiteit, eigenwaarde, gevoel en emoties. Hij zoekt naar mogelijkheden om zijn horizon te verbreden en wil bij zijn leeftijdsgenoten horen: zijn gevoel van eigenwaarde is hiervan afhankelijk.

Vanaf 15 jaar gaat hij naar zijn derde chakra. Hij is bezig met zaken als controle, macht en zijn persoonlijke identiteit. Hij is bijgevolg nog erg kwetsbaar en daarom nog erg afhankelijk van zijn ouders (ook al lijkt dat in de werkelijkheid niet altijd zo)

Als hij 21 jaar is, gaat hij over naar zijn vierde chakra, of hart-chakra, en gaat zich bezighouden met de liefde. Indien hij op dat moment onverwerkte emoties uit het verleden met zich meedraagt, zal hij het hier niet makkelijk mee hebben. Men is echter pas in staat iemand anders ten volle lief te hebben, als men zichzelf lief heeft. 

Op 28 jaar komt hij in zijn vijfde chakra of keel-chakra. Dit heeft te maken met alle vormen van expressie en communicatie. Alles wat hij heeft geleerd, gaat nu vaste vormen aannemen. 

Op zijn 35e gaat hij naar zijn zesde chakra. Hij vormt een mening over zichzelf. Als hij er nu -in deze fase van zijn leven- niet in geslaagd is enkele van zijn diepgewortelde angsten en problemen op te lossen, kunnen ze een steeds grotere rol gaan spelen.

Op 42 jaar komt hij in de laatste fase terecht en begint hij een begrip te krijgen van zijn eeuwigheid. Mogelijk verlangt hij ernaar om naar eenzame oorden te trekken en zichzelf te (her)ontdekken. 

We doorlopen elke fase van ontwikkeling en werken aan de relevante kwesties van het betreffende chakra. Na 49 jaar keren we terug naar het begin en herhaalt de cyclus zich opnieuw, te beginnen bij het basis-chakra.

Gedachten, gevoelens en onopgeloste problemen negeren of onderdrukken is dus vergelijkbaar met het dragen van te veel bagage en beperkt ons alleen maar. Als we inzien dat we te veel bagage bij ons hebben, kunnen we er ons ook van ontdoen en onze weg lichter bepakt voortzetten. Als we onopgeloste problemen op een emotionel niveau met ons meedragen, zal dat effect hebben op het chakra dat ten tijde van het betreffende probleem werd ontwikkeld.

Reis geregeld

Het is een feit: de reis naar Thailand ligt vast!

Met een hele hoop dank aan vriendin G voor wie ik een artikel mag schrijven over The Absolute Sanctuary in Koh Samui (www.absolutesanctuary.com) en waar ik meer en meer naar uit begin te kijken. Heb nu al een tijdje contact met de mensen van het resort en die zijn supervriendelijk en meer dan behulpzaam. Can't wait...

Spannend dus allemaal... In totaal zal ik zo'n 6-tal weken weg zijn en hoewel alles al vrij goed gepland is (want zo zijn we dan wel weer), is het toch ook vrij angstaanjagend.

Er is de ene kant van mij die zegt van: volg je hart, gewoon doen, zo'n kans krijg je nooit meer. Wie weet vind je eindelijk wat je zoekt.

En natuurlijk is er ook altijd die andere kant (waar yin is, is yang, waar licht is, heerst ook duisternis :S) die altijd alles terug onderuit haalt en die zegt: Ja, en wat als je terug komt en je het nog niet weet. Of: Tegen dat je terug bent, zijn we eind juli en dan loopt je opzegtermijn op. Gedaan met de auto. De tankkaart. De betaalde gsm-rekening. De maaltijdcheques.

En ook het loon ja. Want het is op den dop te doen. Den dop, waarvan ik nooit had gedacht dat IK daar op ging terecht komen en wat nu al de tweede keer is op 2 jaar tijd :)

Die andere kant verbrodt het vaak, maar misschien - en dat besef ik meer en meer- is dat net de kant die me met m'n twee poten op de grond houdt als ik weer eens begin te zweven. Of 'dromen' want dat past me beter. Geef me een flard van een idee of een concept en ik ben vertrekken voor minstens een bladzijde of 100. Leuk/interessant als je in de reclamebusiness werkt, minder leuk als je dat ook in je persoonlijk leven toepast :S

Hoorde net dat er weer 8 of 9 (ex)collega's van Proximity werden ontslagen. Het zijn harde tijden. Zeker als je in een groot internationaal bureau werkt. Zoals 1 van zijn managers het me onlangs zei: "Het gaat hun in het buitenland niet meer zozeer om mensen maar meer dan ooit om cijfers. En wij moeten gewoon volgen"

En dat komt dan uit de mond van iemand die ooit enorm gepassioneerd was en een bedrijf opstartte dat het woord 'familie' hoog in de vaandel droeg. Waar overuren niet als dusdanig werden beschouwd en iedereen de handen uit de mouwen stak als er weer een mailing uit de deur moest. Hoe kan het dan zover komen? Waar haal je in godsnaam je plezier nog uit?

Ik begrijp dat veel geld verdienen aanstekelijk is. Verslavend zelfs. Maar ik zou er niets aan hebben, als ik de tijd niet had om het uit te geven, de familie en vrienden om het mee te delen.

Om 1 of andere bizarre reden heb ik altijd al gedacht: als ik morgen onder nen auto loop, wat heb ik dan aan al mijn geld?

Dat brengt natuurlijk ook met zich mee, dat ik effectief tegen eind juli een probleem ga hebben als ik zonder auto val want ik heb altijd geleefd, nooit echt gespaard met het oog op de toekomst :)

Ach ja, zorgen voor later zeker. Leven voor nu? :)

Stel je leven nooit uit...

"Nee", zei Julian nadrukkelijk. "Zoals ik al eerder zei, zijn doelen en dromen over de toekomst essentieel voor een echt succesvol leven. Door je toekomstverwachting, kom je iedere ochtend uit je bed en blijf je de hele dag geïnspireerd. Doelen geven je energie. Wat ik bedoel is alleen maar dit: stel nooit je geluk uit omwille van het presteren. Stel nooit dingen uit die belangrijk zijn voor je welzijn en voldoening.Vandaag is het moment om ten volle te leven, en niet pas wanneer je de loterij wint of met pensioen gaat. Stel je leven nooit uit!"

Enkele wijsheden:

- De kwaliteit van je leven wordt bepaald door de kwaliteit van je gedachten

- Fouten bestaan niet - alleen lessen bestaan. Beschouw tegenslagen als kansen om je persoonlijk te ontplooien en in spiritueel opzicht te groeien

- Regel van 21: als je iets 21 dagen achter elkaar doet, wordt het een gewoonte

- Doe de dingen waar je bang voor bent, het zal je leren je grenzen verleggen

- Discipline krijg je door kleine dingen te blijven doen die moed vergen

- Durf 'nee' te zeggen

- Vereenvoudig je leven: je wordt geboren met niets en je sterft met niets. Wat zijn jouw prioriteiten daartussen?

- Tijd is je hoogste goed en is onvervangbaar: leef elke dag alsof het je laatste is, want zoals vandaag zal er geen tweede dag meer zijn

- De kwaliteit van je leven komt uiteindelijk neer op de kwaliteit van je eigen bijdrage. Het edelmoedigste wat je kunt doen, is geven aan anderen zonder er iets voor terug te vragen

- Offer nooit je geluk op voor prestaties

- Beleef de kinderjaren van je kinderen mee

- Oefen je in dankbaarheid

- Wees geen gevangene van je verleden. Word de bouwmeester van je toekomst

(De monnik die zijn Ferrari verkocht - Robin Sharma)

Hanteren van uitstelgedrag

Nog een geweldige uit "Hoe maak ik van een olifant weer een mug?"

Probleem van iemand die iets vervelends niet uitstelt:

1. Ik moet iets vervelends doen

Problemen van iemand die iets vervelends uitstelt:

1. Ik moet iets vervelends doen

2. Ik kan daar niet tegen (ik heb geen zin...)

3. Ik voel me schuldig, ben ontvreden over mezelf want ik heb het weer uitgesteld

Wie van onderstaande personen heeft het minste ongemak?

 

:)

ik denk dat ik maar naar de fitness vertrek nu ...

Hoe maak ik van een olifant weer een mug?

Straf boek aant lezen: "Hoe maak ik van een olifant weer een mug?" van Theo Ijzermans en Roderik Bender.

Gaat over RET oftewel Rationele effectiviteitstraining 

En wat is dat dan wel? RET brengt emotionele gebeurtenissen in kaart volgens het ABC-model waarbij:

- A staat voor activating event: de gebeurtenis die aanleiding is voor een emotionele reactie.

- B staat voor belief ofwel het idee of de gedachten over die gebeurtenis

- C verwijst naar de consequences ofwel de gevolgen. Deze bestaat uit de emotionele reactie en het gedrag dat daaruit volgt

Bv. (neen dit is niet autobiografisch maar letterlijk overgenomen uit het boek :))

A: mijn baas kondigt mijn ontslag aan

B: het is verschrikkelijk dat ik ontslagen word. Nu ben ik mislukt

C: angst dat ik na het bericht dichtklap enerzijds, woede en de baas uitschelden anderzijds

Wat is hier nu het ongelooflijk coole aan (listen all y'all, it's a sabotage...)

Mensen denken meestal dat de gebeurtenis de emotie veroorzaakt. Maw A veroorzaakt C. 

Volgens de RET-theorie wordt echter C (het gedrag) veroorzaakt door B (de ideeën/manier van denken over de gebeurtenis)

Maw het voorbeeld van hierboven (en deze keer wel autobiografisch :) op een andere manier:

A: mijn baas kondigt mijn ontslag aan

B: goh, wat een gekke timing, net nu ik ongelukkig was in mijn job, misschien is dit een indicatie dat ik een andere weg moet inslaan?

C: vrijheid en berusting, de keuze is voor mij gemaakt: tijd voor iets nieuws nu

Gedicht 2

het afscheid van 1 van de vele jeugdliefdes werd vertaald in het volgende:

Wachten op Godot?

Moet ik van m'n hart een steen maken?

Zij die met haar hart haar leven leidt

Ik tracht het weg te schrijven

in de hoop

dat m'n gedachten aan deze bladzijden blijven kleven.

En daardoor stoppen,

met het teisteren van m'n hoofd

Het begon met een twijfel.

Als een meeëter bijna,

die uitgroeide,

tot een steenpuist, 

een kankergezwel,

dat de mogelijkheid tot een toekomst samen vergiftigd

En met elke minuut die je me laat wachten,

word ik onzekerder,

angstiger,

en triester.

Mijn hoofd weet al hoe laat het is.

Mijn hart loopt een beetje achter.

Gedichten aanvang - gedicht 1

Zoals ik al zei: een blog om mijn hersenspinsels achter te laten op een goed geconserveerde bergplaats - althans dat hoop ik toch. En misschien ook wel om de mensen die me dicht staan en die het een ietsiepietsie boeit mee een kijkje te laten nemen in mijn hoofd. Kwestie van me beter te leren begrijpen soms? 

Je weet maar nooit toch? Maar ook vooral omdat de ego's die we zijn, waaronder ikzelf, allemaal graag onze stempel op de wereld willen zetten, een legacy achterlaten to whomever it concerns... niemand waarschijnlijk - en toch typen we verbeten door. Allemaal op zoek naar dat kleine beetje waardering, bevestiging, respect, aanmoediging, ... wat zijn we toch onzeker allemaal...

Gedicht 1: Puberteitsreïncarnatie

Zonder tranen huil ik

om het kind dat begraven wordt

in mij

Zonder afscheid te nemen

Doch een afscheid van jarenlang

Een pijnlijke bevalling die m'n jeugdjaren duurde

En de geboorte is opnieuw onwennig

Een teken aan de wand?

Bloggen? Ik? 

Ha! Da's net zoals met de gsm een aantal jaar geleden en daarna de e-mail accounts. Ik ging daar niet aan mee doen. Tot bleek dat je de digitale revolutie niet kon tegenhouden. 

Het is ook niet dat ik er iets op tegen heb, maar ik ben gewoon van de ouwe stempel denk ik. Ik hou van de blankheid van een wit vel papier en het krassen van een potlood. Ik draai zot als ik de ganse dag naar een elektronisch schermpje zit te staren but then again... here I am... 

Waarom? 

Omdat ik plots tot de conclusie kwam dat het Internet de ideale bergplaats was voor mijn hersenspinsels. Ik die al jaar en dag krabbelboekjes bijhoudt. Eerst in dagboekvorm met mijn jeugdvriendin en nu aan de hand van allerhande artikels uit kranten en magazines. Ah... magazines, nog 1 van mijn stokpaardjes... maar ik dwaal af.

"Een teken aan de wand?" noem ik mijn allereerste blog.

Dat verdient denkelijk wat nadere uitleg die ik zo beknopt mogelijk ga proberen te brengen.

Sinds ik van school kwam, heb ik of in de reclame of in de media gewerkt. Leuke boeiende fantastische wereld. Provocerend op alle mogelijke vlakken. maar toch o zo vermoeiend van tijd tot tijd. Om nog te zwijgen van het oppervlakkige aspect.

Ik miste dus iets en daar ga ik de volgende maanden naar op zoek. 

Het teken aan de wand slaat bijgevolg op mijn recente ontslag dat wonderlijk genoeg voor mij als een teken aan de wand kwam. Ik had net twee weken door India rondgetrokken met het idee dat ik niet gelukkig was op mijn job en dat ik daar dringend verandering moest in zien te brengen. Het is dus niets voor niets dat ze zeggen: "be careful what you wish for" :)

Anyway, ik heb het geluk :) 3 maanden te zijn uitbetaald die ik niet moet presteren (dank daarvoor Proximity!) en heb me voorgenomen even een compleet andere richting uit te slaan, namelijk die van de wellness. 

En nee, ik denk daarbij niet aan sauna's en massages, hoewel het laatste daar wel een plaats in heeft.

Volgende week trek ik voor een week naar een yoga en retreat center in Thailand met de bedoeling de nodige lessen op te pikken en bekend te geraken met verschillende healing en detoxtechnieken. Daarna reis ik door naar de Wat Po school in Bangkok (bekendste massageschool in Bangkok) voor enkele weken opleiding en daarna hoop ik een recent verworven vriendin te gaan opzoeken in India die me niet alleen een slaapplaats bij haar familie in Jaipur aanbood maar ook nog eens bereid is mij verder te scholen in yoga, massage en andere alternatieve gezondheidstherapieën, gezien zij Spa Manager is in een luxehotel in India.

Wordt zonder meer vervolgd...