We zijn dus in Sydney. Jieeeehaaaaa! :) Het is gewoon een ongelooflijk gevoel te beseffen dat je werkelijk aan de andere kant van de wereld zit. Ik ben dan ook onwezenlijk dankbaar voor het feit dat ik deze kans krijg.
Nepal is voor het grootste deel al achter ons gelaten omdat we hier weer totaal onze ogen uitkijken. Ik ben tot nu toe crazy in live with Australia en we zijn nog maar 1 stad ver. Of ligt het alleen aan de stad misschien? Nochtans zegt iedereen dat het beste nog moet komen.
Ik weet ook niet waar het exact aan ligt want ik ben normal gezien totaal geen liefhebber van grootsteden.
Darling Harbour is geweldig. Het weer is eerder fris, het is tenslwotte winter hier ;), maar de zon schijnt de hele dag lang in een hemelsblauwe lucht.
Op de avond van aankomst hebben we niet veel gedaan want we waren vrij moe van de lange reis: 1,5 uur Kathmandu-Delhi), dan een 7-tal uur wachten in de luchthaven, dan 5 uur Delhi-Kuala Lumpur, 1 uur in luchthaven en nog eens 8 uur richting Sydney :S
We zijn dus eigenlijk gewoon Chinatown binnengewandeld, wat op een booscheut van ons hotel ligt, en zijn daar wat Chinees gaan eten :)
De volgende morgen zijn we rond Darling Harbour gewandeld en van daaruit door naar Sydney Bridge en The Opera House, dat op het eerste zicht kleiner leek dan we dachten...
Vervolgens hebben we gewoon wat zig zag door de stad gewandeld, langs het museum, de bibliotheek, doorheen Hyde Park,... De volgende dag hebben we het Sydney Wildlife Park bezocht, waar een krokodil van 5 meter zat. Ik geloofde eerst niet eens dat die echt was omdat die zo gigantisch was. En vervolgens Sydney Aquarium, waar een aantal ferme haaien zaten. We dededn ook nog een gegidste wandeling door The Rocks, het oudste gedeelte van Sydney en eigelijk dus ook de plaats van waaruit de eerste kolonies ontstonden, die bestonden uit Engelse gedeporteerde gevangenen. ’s Avonds zijn we naar de kapper gegaan, waar mijn haar nogmaals een stuk korter werden geknipt en toen zat het er weer op.
Gisterenmorgen hebben we een vroege ferry richting Taronga Zoo genomen. Een absolute aanrader trouwens omdat je dan echtveen keer d evolledige skyline van Sydney ziet, die ongelooflijk prachtig was.
Ons bezoek in de Zoo, die 2500 diersoorten herbergt en rees bestaat sinds 1919, werd voor een deel gegidst door Tom, een gepensioneerde politieagent die:)50 jaar geleden uit Ierland naar Australië was gekomen en nooit meer was teruggegaan J Hij was ronduit hilarisch en deed zijn job duidelijk met veel passie. We kwamen een pak te weten over de Australische wild life en zagen enkele zeer zeldzame dieren. Ik heb ook mijn eerste wallabee geaaid :)
Van Taronga pakten we in de vroege namiddag terug de ferry naar het mainland, waar we richting Royal Botanical gardens togen en nogmaals langs de andere kant van het Opera House terugkwamen, zodat we het nu uiteindelijk letterlijk langs alle kanten bekeken hebben.
Na de gardens sprongen we op de trein richting Newtown, een plaatsje op 15 minuten (maar nog steeds Sydney) dat ons werd aangeraden door onze kapster. Vooral geschikt voor second hand shopping, curiosa en boekenwinkels. Ik heb dan nog maar eens een extra kookboek gekocht. Ik heb er intussen al drie nieuwe :S n mijn koffer wordt er niet lichter op!
Ik was overigens fantastische botten tegengekomen die ik absoluut wilde hebben en die mij super stonden. Bruine UGGs met een pelske rond. Ik stond alleen nog te twijfelen omdat ze niet bepaald goedkoop waren, toen de verkoopster zei: ‘Yeah, but they’re from real fox’.
Byebye botten dus! Ik heb nog nooit zo erg moreel in tweestrijd gelegen maar ik moest hard zijn. Echte pels, neen dank u! :S
Van Newton pakten we opnieuw de trein maar deze ker naar Bondi Junction, met ee speciale missie. Eentje van persoonlijke aard en eentje om Jan te ontmoeten. Jan is een kennis uit Hasselt die al een viertal jaar in Sydney woont ondertussen. We hebben dan samen een pizaatje gegeten, zijn iets gaan drinken en hebben tot slot een stuk van Bondi Scenic Walk met hem gedaan in het pikkedonker. Magistraal om in donker langs de rotsen en de oceaan af te wandelen en door en pikzwart park. Echt een knappe belevenis.
Het was intussen 1 uur ’s nachts geworden dus namen we maar een taxi terug naar het hotel.
Inmiddels is mijn wederhelft ook wakker geworden en gaan we onze spullen terug inpakken omdat we sebiet aan onze roadtrip gaan beginnen: camper oppikken, eten inslaan en de coastal highway op. Ben benieuwd!
Het enige wat ik nu even met zekerheid weet is dat ik Sydney geweldig vind en dat het de eerste stad in mijn leven is, waar ik meteen voor een jaar zou willen gaan werken en leven. Ik vind het feit dat hier zoveel Aziatische invloeden zijn gewelidg, het weer is fantastisch, de mensen open en vriendelijk, de supermarkten hebben een ongelooflijk aanbod, … hier zijn ontzettend veel fantastische plaatsjes waar je rustig kan gaan zitten met een boekje: de Chinese garden of Friendship, de Royal Botanical Gardens, die overigens gigantisch zijn, Darling Harbour of Circular Quay, …
De locale markt in The Rocks is ontzettend nostalgisch, je kan hier 3 overheerlijke sushirrollen uithalen op straat voor slechts 5 AUS$, …
Noem maar op. Bovendien loopt hier zo'n bonte mix aan mensen. Van alle nationaliteiten en met alle mogelijke haarstijlen, kledingstijlen, leeftijden, ... je kan het zo gek niet vinden of je ziet het hier wel. Een beetje zoals Londen maar dan groter en toegankelijker...
Het is niet dat ik niet gelukkig ben in België, integendeel, maar dit is echt een levensstandaard die een flinke graad hoger ligt en aangenamer is. Ik kan geloven dat dier zoveel mensen naar toe immigreren!
Ik zou het dus onmiddellijk kunnen doen maar Gunther ziet het niet zo zitten :)
Aan de andere kant moet ik ook een beetje schoorvoetend toegeven dat ik niet met 100% weet of mijn euforie ook niet gewoon voortvloeit uit het feit dat we terug in de ‘beschaafde’ wereld zijn.
Mijn eerste caramel latte bij Starbucks was als de hemel die openging. Elke ademteug die ik hier binnenzoog een letterlijke ‘verademing’. En ik snapte maar niet hoe een grootstad als Sydney zo rustig kon zijn. Ik denk dat veel sowieso te maken heeft met het vergelijk met Nepal. Toen we hier de eerste dag waren, vroeg ik aan Gunther: Waarom is het hier zo aangenaam?
En die antwoordde, nuchter als altijd, ‘er is geen vervuiling en de auto’s toeteren niet’.
Toen pas besefte ik hoe zwaar Nepal effectief was geweest voor mijn zintuigen. En hoe mooi die twee maanden ook waren, ik besef nu meer dan eens dat ik in zo’n land niet zou kunnen leven. In Australië daarentegen… ;)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten