Zondag 24 juli

Man, man, een pakske moeilijker om van hieruit regelmatig te schrijven. Maar dat heeft natuurlijk ook veel te maken met het dat we hier veel meer on the move zijn dan dat we in Nepal waren ☺
We waren dus bij Brisbane aangeland. Ja, wat kan ik zeggen? Weeral een superstad!
Beeld je gewoon een rustige stad in à la Leuven (zonder studenten en met iets meer dertigers) maar dan langs het water gelegen en met een strand langs de kade.
Jaja, Antwerpen hoor ik er een paar al zeggen :). Maar de sfeer is anders. Echt relaxed. Je hebt helemaal geen stadsgevoel. Zoals we dat eigenlijk ook niet hadden in Sydney.
Voor een eerste kennismaking namen we de Citycat, een boot die de rivier ‘de Brisbane’ bevaart die rond de stad kronkelt. Erg ontspannend. We stapten af een eindje buiten de stad en wandelden toen het hele stuk terug zodat we ook te voet al een deel gezien hadden. Hoewel, dat was eigenlijk niet het allereerste dat we in Brisbane deden. We waren bij aankomst eerst naar de IMAX cinema gewandeld om tickets te halen voor de Harry Potter voorstelling om 18u ☺
We wisten dus gelijk waar naartoe toen ’s avonds alle winkels hun deuren dicht deden. We waren zelfs de allereerste om de zaal binnen te gaan die tegen het einde aan natuurlijk volledig uitverkocht was. Blij dat we dat gedaan hadden. Het bleek immers de beste 3D-voorstelling ooit!
Voor de rest hebben we dan eigenlijk niet veel meer gedaan in Brisbane, buiten dat ik een paar schoenen heb gekocht en we een koppel blonde Leffes, die eigenlijk niet eens zo heel lekker waren, zijn gaan drinken in het Belgian Beer Café.
Het probleem was dat we behoorlijk wat tijd verloren hadden door de Hunter Valley er bij te doen en een extra dag te blijven plakken in Shoal Bay waardoor we serieus achter liepen op schema dus er ging flink nog wat gereden moeten worden.
Dus dat deden we, we reden meteen door na 2 nachten in Brisbane en deden de volgende drie dagen een 1700 kilometer met overnachtingen in Rockhampton, Airlie Beach en Mission Beach (een aanrader overigens want compleet verlaten stranden), om uiteindelijk in Cairns aan te komen op de 19de.

Nu wil het toeval dat ik het magazine Delicious hier in Australië had gekocht (nvdr: een culinair magazine dat je ook in België vindt) en daar ongelooflijk interessante (lees: lekkere) dingen instonden over Port Douglas, een kuststadje op een uur rijden ten noorden van Cairns. We lazen ook dat je van daaruit perfect the Daintree Rainforest kon verkennen dus we besloten om Cairns gewoon even links te laten liggen en koers te zetten richting Port Douglas. En dan bleek een fantastisch goede beslissing!

Port Douglas was in één woord GEWELDIG! Voor de eerste keer hadden we echt het gevoel dat je normaal hebt als je op vakantie bent: strand, een azuurblauwe zee, palmbomen, iets van een 25 graden zon, puur genieten met andere woorden…
We togen meteen naar het strand en legden ons daar voor de eerste keer tijdens onze reis op ons gat in de zon.
We hadden ons ook voorgenomen om ons ’s avonds nog eens goed te laten gaan (na een aantal dagen kokerellen op het dubbel vuurtje in de camper) dus we hadden gereserveerd bij Harrisons, het duurste restaurant van de stad met een chef-kok die eerder al een Michelinster had verdiend in Londen. Het menu zag er alvast veelbelovend uit, de prijzen iets minder, met gerechten zoals: Hervey Bay scallops: marinated daikon, lime caramel, Vietnamese dressing, sesame brittle en Laquered Duck: margret breast, gorgonzola glazed Mareeba figs, pomme fondante, jasmine jus.

De gerechten klonken echter beter dan ze smaakten. Toch zeker de gelakte eend :S

We maakten de teleurstelling echter snel goed door de volgende avond nog eens te gaan eten maar deze keer in het Italiaanse restaurant Sassi: tagliatelli nero con gamberi: house made squid ink pasta with local prawns, basil, lemon, chilli, cherry tomatoes & a splash of white whine & cream en een liguine ai frutti di mare, gevolgd door twee crême brulées à la mangue met een pistachecrumble en amandelijs.
Mijn god, mijn god, weer een buitensporige luxe die we ons veroorloofden, en waar we hoogstwaarschijnlijk nog ff pijn van gaan hebben aan de portemonnee, maar wat een ongelooflijke zinnenstrelende proeverij was me dat!! Het maakte dat we Harissons op slag vergeten waren en we wensten dat we daar twee avonden op rij waren gaan eten!

(Om trouwens nog even iets duidelijk te maken: Ja, we weten dat we belachelijk veel geld hebben uitgegeven. De reis had een stuk goedkoper kunnen zijn als we een aantal dingen minder hadden gedaan en ons af en toe wat hadden ingehouden. En ja, we gaan waarschijnlijk boterhammen met choco moeten eten tot het einde van het jaar eens we terug thuis zijn but we wouldn’t care less. Ne mens leeft maar ene keer, laat het dan meteen goed zijn ;))